واژه‌هایی که در وصف حضرت حجت (عج) زیبا می‌شوند

جمعه‌ها عطر دلتنگی دارد و قرار عاشقان با حضرت مهدی (عج) است. از این روی شاعران و صاحب دلان دست بر قلم برده و واژه‌ها به حرمت و جایگاه والای حضرت حجت (عج) زیبا کرده‌اند.

 مبنی بر احترام به ساحت مقدس امام زمان (عج) در این بسته گزارشی، اشعار آیینی شاعران و ستایشگران اهل بیت (ع) را بخوانید.

حریرِ نور غریبش، بر این رواق می‌افتد

اگرچه ماه شبی چند در محاق می‌افتد

تو بایدی و یقینی، نه اتفاقی و شاید

تو سرنوشت زمینی، که اتفاق می‌افتد

تو «ماه»‌ی و شده فواره برکه‌ای به هوایت

بگو نمی‌رسد؛ آیا از اشتیاق می‌افتد؟

به روی طاقچه، گلدان تازه می‌نهم، اما 

به هر دقیقه گلی گوشه اتاق می‌افتد

... بهار می‌رسد اما، چه فرق می‌کند آیا

برای شاخه خشکی که در اجاق می‌افتد؟

محمد مهدی سیار

************************

باز در من چشم وا کن تا تماشایت کنم

دردِ دیدن را دوا کن تا تماشایت کنم

آشکارا آشکاری مثل روز روشنی

راز‌ها را برملا کن تا تماشایت کنم

چشم باطن بین نمی‌خواهم، تو پنهان نیستی

چشم ظاهر بین عطا کن تا تماشایت کنم!

چشم‌بندی‌های دنیا مهلت دیدن نداد

زود‌تر محشر به پا کن تا تماشایت کنم

تندی نور تو زد چشم مرا‌ای آفتاب

جلوه در آیینه‌ها کن تا تماشایت کنم

محمد مهدی سیار

************************

جمعه‌ها طبع من احساس تغزل دارد

ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد

بی‌تو چندی‌ست که در کار زمین حیرانم

مانده‌ام بی‌تو چرا باغچه‌مان گل دارد؟

شاید این باغچه ده قرن به استقبالت

فرش گسترده و در دست گلایل دارد

یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت

یک قدم مانده، زمین شوق تکامل دارد

جمکران نقطه‌ی امید جهان شد که در آن

هرچه دل، سمت خدا دست توسل دارد

هیچ سنگی نشود سنگ صبورت، تن‌ها

تکیه بر کعبه بزن، کعبه تحمل دارد

سید حمیدرضا برقعی