ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
امام علی (ع) در حکمتهای زیر به موضوعات اخلاقی، علمی و اجتماعی میپردازد:
حکمت 71 :
چون عقل کامل گردد، سخن کوتاه شود.
حکمت 72:
دنیا بدنها را فرسوده و آرزوها را تازه میکند. مرگ را نزدیک و خواستهها را دور و دراز میکند. کسی که به آن دست یافته خسته و آن کس که به دنیا نرسد، رنجور است.
حکمت 73:
کسى که خود را رهبر مردم قرار داد، باید پیش از آن که به تعلیم دیگران پردازد، خود را بسازد و پیش از آن که به گفتار تربیت کند، با کردار تعلیم دهد. زیرا آن کس که خود را تعلیم دهد و ادب کند، سزاوارتر به تعظیم است از آن که دیگرى را تعلیم دهد و ادب بیاموزد.
حکمت 74:
انسان با نفسی که میکشد، قدمی رو به مرگ برمیدارد.
حکمت 75:
هرچیز که شمردنی است پایان پذیر است و هرآنچه را انتظار می کشی خواهد رسید.