در گذر زمان
عمومیدر گذر زمان
عمومیپرونده «ران آراد» و امیدها برای آزادی دیپلمات‌های ربوده شده ایرانی +عکس
بسیاری
از تحلیلگران منطقه‌ای، «ران آراد» و ارائه هر نوع اطلاعاتی از وی را
برگه‌ای می‌دانند که از طریق آن امیدواری‌ها برای آزادسازی 4 دیپلمات
ایرانی زنده نگه داشته شده است.
در حالی که گزارش‌های مطبوعاتی از آغاز مذاکرات غیرمستقیم بین تل‌آویو
از یک طرف و حزب‌الله لبنان و ایران از طرف دیگر سرویس‌های اطلاعاتی غربی
حکایت دارند، رژیم صهیونیستی از طریق یکی از رسانه های وابسته به خود یعنی
روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت مدعی شد که بخش سانسور نظامی اسرائیل
اجازه انتشار جزییات این اطلاعات از سرنوشت ران آراد خلبان مفقود صهیونیستی
را داده است.رونین پرگمان خبرنگار مسائل امنیتی این روزنامه مدعی شد که سانسور نظامی اجازه انتشار برخی تماس‌ها بین اسرائیل و حزب‌الله لبنان با میانجیگری غربی‌ها را داده است، تماس‌هایی که در سال گذشته میلادی صورت گرفته و ایرانی ها نیز بخشی از این رایزنی‌ها بودند، یکی از محورهای مذاکرات در زمینه تلاش برای دستیابی به جنازه ران آراد خلبان اسرائیلی است که 30 سال پیش در جریان سقوط جنگنده متجاوز خود در لبنان مفقود شد.
محافل امنیتی و اطلاعاتی این خلبان مفقود را برگی مهم بین اسرائیل و حزب‌الله و همچنین ایران در چارچوب تبادل اسرا بین دو طرف می‌دانند، نمایندگان حزب‌الله لبنان در آن زمان اعلام کردند که تلاش‌های آنها برای رسیدن به سرنخ‌هایی از جنازه این خلبان صهیونیستی دست کم در آن زمان به نتیجه مطلوب نرسیده است.
محافل اطلاعاتی غربی به دعوت مسئولان حزب‌الله لبنان تأکید کردند که مکانی که ران آراد در آن دفن شده ، با تغییرات گسترده‌ای مواجه بوده و تلاش‌های آنها برای پیداکردن محل دقیق قبر ناموفق بوده است. با این وجود بسیاری از تحلیلگران منطقه‌ای، ران آراد و ارائه هر نوع اطلاعاتی از وی را برگه ای می دانند که از طریق آن امیدواری‌ها برای آزادسازی 4 دیپلمات ایرانی زنده نگه داشته شده است، به ویژه اینکه اخیراً اخباری منتشر شده مبنی بر اینکه دیپلمات‌های مذکور زنده هستند و سرنخ‌هایی از آنها در زندان‌های رژیم صهیونیستی به دست آمده است.
پرگمان در تلاش برای پرتاب تیری در تاریکی می‌افزاید که از ابعاد اطلاعاتی موضوع آراد در سال 2005 حل و فصل شد، به گونه‌ای که سرویس‌های اطلاعاتی اسرائیل در آن زمان اطلاعاتی دست پیدا کردند که نشان می‌داد وی بین سالهای 1995 تا 1997 در نتیجه یک بیماری جان خود را از دست داده است.
ران آراد
البته این موضوع گرچه مورد تأیید خاخام نظامی ارشد رژیم صهیونیستی قرار گرفت، اما با استقبال آریل شارون نخست وزیر وقت رژیم صهیونیستی همراه نشد. حتی خانواده آراد نیز هرگز اسناد موهوم ارائه شده در زمینه کشته شدن وی را تایید نکرده و ارتش نیز همچنان این خلبان صهیونیست را در زمره افراد مفقود خود قرار داده است.
این در حالی است که روزنامه هاآرتص چندسال پیش به نقل از گروه میانجی آلمانی که مذاکرات تبادل اسرا را پیگیری می کرد، نقل کرد که حزب الله طی گزارشی اعلام کرده که خلبان مفقود صهیونیست با نام "ران آراد" که در سال 1985 هواپیمایش در آسمان لبنان سرنگون شد، مرده است. همچنین خبرگزاریها از قول رابط آلمانی میان حزب الله لبنان و اسرائیل برای تبادل اسرایشان در آن زمان مدعی شدند که که هم چهار گروگان ایرانی و هم ران آراد کشته شده اند و موضوع آنها از پرونده تبادل اسرا خارج شده است.
تناقض اخبار و روایت‌های موجود در زمینه سرنوشت ران آراد نشان می‌دهد که رژیم صهیونیستی با وجود تمام تلاش‌هایش طی سه دهه گذشته نتوانسته کوچک‌ترین سرنخی از سرنوشت این خلبان صهیونیست دست بیاورد. مطالبی نیز که گاه و بیگاه در رسانه‌های صهیونیستی منتشر می‌شود ، برای نبض سنجی عناصر و طرف های مطلع از این پرونده است تا شاید آنها را به دام واکنش نشان دادن به این اخبار بیندازد، اما طرف‌های مرتبط با این پرونده قطعا به خوبی از ماهیت و اهمیت آن مطلع بود و هرگز هیچ اطلاعاتی در این زمینه را رایگان از دست نمی دهند.
روایت مفقود شدن ران آراد
روز بیست و سوم مهرماه سال 1365 ساعت 3 بعدازظهر، چندین فروند هواپیمای جنگی اف - 4 که از پایگاه هوایی داخل خاک فلسطین اشغالی برخاسته بودند، برای بمباران مواضع نیروهای فلسطینی و لبنانی در منطقه "اشرفیه" در جنوب شرقی شهر "صیدا" و همین طور اردوگاه آوارگان فلسطینی "المیه و میه"، به حریم هوایی لبنان تجاوز کردند.
پس از آنکه هواپیما مورد اصابت موشک قرار گرفت، دو سرنشین آن سراسیمه و به سرعت دکمه پرتاب صندلی را فشار دادند که با انفجاری خفیف، از داخل هواپیما به بیرون پرتاب شدند.
به دنبال سقوط هواپیما، خلبان و کمکش به وسیله چتر نجات، در دو منطقه جداگانه در داخل خاک لبنان فرود آمدند. به محض سقوط هواپیما و انفجار آن، تلاش نیروهای شبه نظامی لبنانی و فلسطینی که از بمباران خانه و کاشانه خویش عصبانی بودند، برای ردگیری و دستگیری خلبانان آن آغاز شد. هلی کوپترهای جنگی رژیم صهیونیستی که مشغول گشت‌زنی نزدیک آنجا بودند، پس از اخذ دستور، به سرعت به محل فرود یکی از خلبان‌ها شتافتند و توانستند او را قبل از اینکه به دست نیروهای مبارز بیفتد، سوار کرده و از مهلکه نجات دهند.
ران آراد 28 ساله که در یک باغ فرود آمد، بر اثر شدت ضربه وارده، آرنج دست چپش شکست و دقایقی بعد نیروهای گروه "مقاومت مومنه" به رهبری "مصطفی دیرانی" منشعب از "سازمان امل"، که در یکی از روستاهای اطراف به نام "زغداریا " مستقر بودند، سررسیدند و زودتر از فلسطینی ها، او را به اسارت خود درآوردند. سه ساعت بعد، آراد سوار بر اتومبیلی شخصی، در حالی که چند ماشین دیگر حامل نیروهای مسلح او را اسکورت می کردند، از صیدا به طرف بیروت حرکت داده شد.
در بیروت، خلبان مجروح را مستقیما به خانه شخصی مصطفی دیرانی بردند. ساعتی بعد که اضطراب و ترس آراد فروکش کرد، با پسر دو سال و نیمه دیرانی به بازی و سرگرمی مشغول شد. ساعت 10 شب به دلیل شدت جراحت به یکی از درمانگاه‌ها برده شد که دکتر ارتوپد در محل کار خود حضور نداشت. پس از دقایقی با پیگیری‌های زیاد، دکتر از منزل خود به بیمارستان آمد و دست چپ خلبان اسرائیلی را گچ گرفت و مداوا کرد.
از همان روز به بعد، رژیم صهیونیستی - که برای حفظ روحیه نیروهای مسلح و بخصوص خلبانانش اهمیت بسیاری قائل است و همواره سعی دارد تا از هر عملی که باعث تضعیف روحیه جنگی و جنایتکار آنان شود، جلوگیری کند - پیدا کردن و کسب خبر از ران آراد را بهانه بسیاری از جنایاتش قرار داد.
نحوه اسارت دیپلمات های ایرانی در لبنان
احمد متوسلیان ، سید محسن موسوی ، تقی رستگار مقدم و کاظم اخوان بر خلاف ران آراد که در جریان یک جنایت جنگی به اسارت نیروهای مقاومت در آمد، علیرغم برخورداری از مصونیت دیپلماتیک و در جریان مأموریت کاری در لبنان بر خلاف کنوانسیون های بین المللی به اسارت مزدوران رژیم صهیونیستی بر آمده و به تل آویو تحویل داده شدند. آنها در روز 14 تیر ماه سال 1361 در پست بازرسی فالانژیستها در شمال بیروت معروف به "حاجز برباره" به اسارت در آمدند که از آن تاریخ به بعد هیچ خبر موثقی از سرنوشت آنان به دست نیامده است.
روزنامه رای الیوم چاپ لندن اخیرا نوشت که احمد متوسلیان و سه همراه وی دیپلمات های ایرانی هستند که در سال 1982 برخلاف اظهار سمیر جعجع رهبر سابق حزب فالانژ لبنان و از سران ائتلاف 14 مارس به دست نیروهای وی کشته نشده اند بلکه به اسرائیلی ها تحویل داده شدند.
عملیات ربودن دیپلمات های ایرانی در نقطه ایست و بازرسی البرباره به دست نیروهای موسوم به قوات لبنان زیر نظر سمیر جعجع و با اشراف اطلاعاتی فردی به نام «عبده راجی» صورت گرفت، کسی که در حزب کتائب و قوات لبنان به «کاپیتان» معروف بود. «بیار رزق» با نام تشکیلاتی «اکرم» یکی از مسئولان دستگاه اطلاعاتی-امنیتی حزب کتائب نیز که گفته می شود بسیاری از انفجارها و آدم ربایی ها را در لبنان مدیریت می کرد در ربودن دیپلمات های ایرانی دست داشت.
به نوشته رای الیوم یک گزارش اطلاعاتی دقیق اشاره کرده است که یک زندانی یونانی بعد از آزادی از زندان های اسرائیلی به کشورش بازگشت و به سفارت ایران در آتن اطلاع داد که هر چهار دیپلمات ایرانی زنده و در زندان های اسرائیل هستند. همچنین شهید فلسطینی «احمد حبیب الله ابوهشام» رئیس جمعیت «دوستان زندانی» (کسی که به پدر معنوی اسرای دربند اسرائیلی ها شهرت یافت) در بازدید و سرکشی از زندانیان در اسارت صهیونیست ها دیپلمات های ایرانی را نیز دیده و به خبرنگاران در این باره اطلاع داده بود که احمد متوسلیان و دوستانش در زندان «عتلیت» محبوس هستند.
حوادث و تجربیات سالهای گذشته از جمله مذاکرات انجام شده برای تبادل اسرا و فرود هواپیمای ربوده شده مسافربری ایران در فرودگاه ایلات و همچنین ربایش مصطفی دیرانی مسئول وقت کمیته امنیت جنبش امل و بازجویی های گسترده از وی نشان از آن دارد که رژیم صهیونیستی برای یافتن ران آراد اهمیت ویژه ای قائل شده و برای روشن شدن ماهیت این اتفاق حتی دست به آدم ربایی آشکار نیز زده است و همواره در برابر اذهان و افکار جهانی، جنایتکار جنگی خود را که تنها برای ریختن بمب بر سر مردم بیگناه، به لبنان تجاوز کرده بود، یک قربانی قلمداد می کند.
ایرانی ها و حزب الله لبنان به عنوان طرف های احتمالی حاضر در این پرونده از این اهمیت راهبردی اطلاع دقیق دارند، آنها بارها اعلام کرده‌اند که از سرنوشت این خلبان اسرائیلی اطلاعی در دست ندارند، اما اگر اطلاعاتی هم وجود داشته باشد بعید به نظر می‌رسد که رژیم صهیونیستی بتواند با این شانتاژ تبلیغاتی و رسانه‌ای به اهداف مورد نظر خود در زمینه واکنش نشان دادن مقامات ایران یا حزب‌الله به این خبرپراکنی ها دست پیدا کند.
منبع: مشرق