همانا بعد از من روزگاری پیش می آید که چیزی پنهان تر از حق و آشکارتر از باطل نیست.

امام
اول شیعیان امیرالمومنین علی (ع)در بخشی از خطبه نورانی کتاب شریف نهج
البلاغه اخباری از آینده جهان اسلام بعداز خودش می گوید و می فرماید:همانا
بعد از من روزگاری بر شما فرا خواهد رسید که چیزی پنهان تر از حق و آشکارتر
از باطل و فراوان تر از دروغ به خدا و پیامبرش نباشد و نزد مردم، آن زمان
کالایی زیانمند تر از قرآن نیست،اگر آن را درست بخوانند و تفسیر کنند
ومتاعی پرسود تر از قرآن یافت نمی شود،آنگاه که آن را تحریف کنند و معانی
دلخواه خود را رواج دهند.
سپس امام در ادامه می فرماید:در شهر ها
چیزی ناشناخته تر از معروف و شناخته تر از منکر نیست.حاملان قرآن آن را وا
گذاشته و حافظان قرآن آن را فراموش می کنند.پس در آن روز قرآن و پیروانش از
میان مردم رانده و محجور می گردد و هر دو غریبانه در یک راه ناشناخته
سرگردانند و پناه گاهی میان مردم ندارند. پس قرآن و پیروانش در میان
مردمند،اما گویا حضور ندارند.با مردمند،ولی از آنها بریده اند. زیرا گمراهی
و هدایت هرگز هماهنگ نشوند گرچه کنار یکدیگر قرار گیرند.
در ادامه
امام گریزی به موضوع تفرقه در میان مردم می زند و می فرماید:مردم در آن روز
در جدایی و تفرقه هم داستان و در اتحاد و یگانگی پراکنده اند.گویی آنان
پیشوای قرآن بوده و قرآن پیشولی آنان نیست.پس از قرآن جز نامی نزدشان باقی
نمانده و آنان جز خطی را از قرآن نشناسند و در گذشته نیکوکاران را کیفر
داده و سخن راست آنان را بر خدا دروغ پنداشته اند کار نیکشان را پاداش بد
داده اند.
امام علی (ع)در انتها می فرماید:همانا آنان که پیش از شما
زندگی می کردند،به خاطر آرزوهای دراز و پنهان بودن زمان اجل ها،نابود
گردیدند تا ناگهان مرگ وعده داده شده بر سرشان فرود آمد؛مرگی که عذرها را
نپذیرد و درهای باز توبه را ببندد و حوادث سخت و مجازات های پس از مردن را
به همراه آورد.