یک
روانشناس گفت: خانوادههای سالم ویژگیهایی دارند که در همه آنها مشترک
است و هیچکس نمیتواند به محدوده این ویژگیها دستدرازی کند.

«هانیه
رضایی» اظهار کرد: در خانوادههای سالم، زن و مرد برای دیدن و رسیدن به
یکدیگر لحظهشماری میکنند و بهعبارتی، ساعاتی که پس از یک روز شلوغ کاری
به خانه برمیگردند ساعت اوج روز است.
در صورتی که در خانوادههای با سطح
سلامت پائین، زن و شوهر سفر و میهمانی رفتن بهصورت انفرادی و جدا از
یکدیگر را ترجیح داده و بیشتر اوقاتشان را مجردی صرف میکنند.
این
روانشناس ادامه داد: همچنین، در خانوادههای سالم، هرگاه زن و مرد کنار
یکدیگر قرار میگیرند میان آنها گفتوگوی گرمی برقرار میشود و علاوهبر
بیان اتفاقات روزمره، نظر یکدیگر را در خصوص برنامههای روز آینده جویا
میشوند. در صورتی که متأسفانه در برخی خانوادهها بیشتر لحظهها به قهر
میگذرد و پرسش و پاسخ میان زوجین نیز بسیار کوتاه است. در واقع در
خانوادههایی با این سطح سلامت، مرد بیشتر وقت خود را با روزنامه و تلفن
همراه و زن نیز بیشتر اوقات خود را پای تلفن و با دوستانش میگذراند.
وی
تصریح کرد: در خانوادههای خوشبخت، همسران به سلیقههای هم در خوراک،
پوشاک و نحوه معاشرت آشنا بوده و به آن عمل میکنند. در حالی که در
خانوادههای ناسالم، همسران نسبت به سلیقه طرف مقابل بیخبر و بیتفاوت
بوده و تنها به خواستههای شخصی خود میاندیشند. علاوهبر این، خانوادههای
خوشبخت در ارتباطات گفتاری و غیرگفتاری خود با ادب و احترام برخورد کرده و
از صمیمیت خاصی برخوردارند، در حالی که در خانوادههای ناسالم بیادبی بین
اعضا کاملاً مشهود است.
رضایی با تأکید بر اینکه صمیمیت،
مدیریت، حرفشنوی از بزرگترها و در نظر گرفتن موقعیت کوچکترها رعایت
میشود، تصریح کرد: در خانوادههای خوشبخت، اعتماد مولفهای شاخص است، اعضا
به راحتی گفتههای یکدیگر را میپذیرند و در درستی آن نیز تردید نمیکنند،
اما اعضای خانوادههای ناسالم باید برای اثبات گفتههای خود حتماً سوگند
خورده و برای فهماندن آن همه تلاش خود را به کار گیرند، چون به یکدیگر
اعتماد ندارند.
منبع: ایسنا