امام علی (ع) در این خطبه می فرماید:در برابر دنیا خویشتن دار و در برابر سرای ماندگار آخرت دلباخته باشید.
امیرالمومنین
علی (ع)در قسمتی از خطبه 191 کتاب شریف نهج البلاغه در خصوص اینکه باید به
زرق و برق این دنیا توجه نکرد و به فکر سرای آخرت بود می فرماید:در برابر
دنیا خویشتن دار و برابر آخرت دلباخته باشید.آن کس را که تقوا بلند مرتبه
کرد،خوار نشمارید و آن را که دنیا عزیزش کرد،گرامی ندارید.برق درخشنده دنیا
شما را خیره نکند و سخن ستاینده دنیا را نشنوید.به دعوت کننده دنیا پاسخ
ندهید و از تابش دنیا روشنایی نخواهید و فریفته کالاهای گرانقدر دنیا
نشوید.
امام
در ادامه می فرماید:همانا برق دنیای حرام،بی فروغ است و سخنش دروغ و
اموالش به غارت رفتنی و کالاهای آن تاراج شدنی است.آگاه باشید دنیای حرام
چونان عشوه گر هرزه ای است که تسلیم نشود و مرکب سرکشی است که فرمان
نبرد.دروغ گویی خیانتکار، ناسپاسی حق نشناس،دشمنی حیله گر،پشت کننده ای
سرگردان،حالاتش متزلزل،عزتش خواری،جدش بازی و شوخی و بلندی آن سقوط است.
امام
علی(ع) در انتهای این بخش می فرماید:خانه جنگ و غارتگری،تبهکاری و هلاکت و
سرمنزلش نا آرام است.جایگاهش دیدار کردن ها و جدایی هاست.راه های آن حیرت
زا،گریزگاه هایشان ناپیدا و خواسته هایش نومید کننده و زیانبار است.پناهگاه
های دنیا انسان را تسلیم مرگ می کند و از خانه های خود بیرون می راند و
چاره اندیشی های آن ناتوان کننده است.