سفارش امام سجاد(ع) در طلب عاقبت بخیری از خداوند

دهمین دعا از صحیفه سجادیه به طلب عاقبت بخیری از خدای باری تعالی از سوی چهارمین امام شیعیان سفارش شده است.

 دریازدهمین دعا از صحیفه سجادیه،‌امام زین العابدین(ع) در طلب عاقبت بخیری از پروردگار بزرگ دعای زیر را می خواند.

وَ کانَ مِن دُعائِهِ علیه‏السّلام بِخَواتِم الْخَیْرِ: 

در طلب عاقبت به خیرى:

یا مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ لِلذّاکِرینَ، وَ یا مَنْ شُکْرُهُ فَوْزٌ لِلشّاکِرینَ، وَ یا مَنْ طاعَتُهُ نَجاةٌ لِلْمُطیعینَ، صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، 

اى که یادت یادکنندگان را شرف است، و شکرت شکرگزاران را کامروایى است، 

و اى که فرمانبرداریت براى فرمانبرداران نجات و رهائى است، بر محمد و آلش درود فرست.

 

وَاشْغَلْ قُلوُبَنا بِذِکْرِکَ عَنْ کُلِّ ذِکْرٍ، وَاَلْسِنَتَنا بِشُکْرِکَ عَنْ کُلِّ شُکْرٍ، وَ جَوارِحَنا بِطاعَتِکَ عَنْ کُلِّ طاعَةٍ، فَاِنْ قَدَّرْتَ لَنا فَراغاً مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَراغَ سَلامَةٍ لاتُدْرِکُنا فیهِ تَبِعَةٌ،

و دلهاى ما را به یاد خودت از هر یاد، و زبان ما را به شکر خودت از هر شکر و اعضایمان را به طاعت خودت از هر طاعت مشغول بدار، و اگر براى ما فراغتى از کار مقدّر کرده‏اى پس آن را فراغت همراه با سلامتى قرار بده.

وَ لاتَلْحَقُنا فیهِ سَئْمَةٌ، حَتّى‏ یَنْصَرِفَ عَنَّا کُتَّابُ السَّیِّئاتِ بِصَحیفَةٍ خالِیَةٍ مِنْ ذِکْرِ سَیِّئاتِنا، وَ یَتَوَلّى‏ کُتَّابُ الْحَسَناتِ عَنّا مَسْرُورینَ بِما کَتَبُوا مِنْ حَسَناتِنا، وَاِذَا انْقَضَتْ اَیّامُ حَیاتِنا،

تا به دنبال آن هیچ بلایی  به ما نرسد، و در آن فراغت ملالتى به دامن حیات ما ننشیند، تا نویسندگان اعمال زشت از نزد ما با دفترى خالى از کردار بد برگردند، و نویسندگان خوبیها به سبب آنچه از حسنات ما نوشته‏اند شادان و مسرور بازآیند، و چون روزگار حیاتمان سپرى شود.

وَ تَصَرَّمَتْ مُدَدُ اَعْمارِنا، وَاسْتَحْضَرَتْنا دَعْوَتُکَ الَّتى لابُدَّ مِنْها وَ مِنْ اِجابَتِها، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاجْعَلْ خِتامَ ماتُحْصى عَلَیْنا کَتَبَةُ اَعْمالِنا تَوْبَةً مَقْبُولَةً لاتُوقِفُنا بَعْدَها عَلى‏ ذَنْبٍ اجْتَرَحْناهُ،

و اوقات عمرمان به سر رسید، و آن دعوت تو (مرگ) که از خودش و اجابتش گزیرى نیست 

ما را فراخواند، پس بر محمد و آلش درود فرست، و پایان آنچه را که نویسندگان پرونده بر ما مى‏نویسند توبه‏اى مقبول قرار ده که بعد از آن ما را بر معصیتى که کرده‏ایم.

وَ لامَعْصِیَةٍ اقْتَرَفْناها، وَلاتَکْشِفْ عَنّا سِتْراً سَتَرْتَهُ عَلى‏ رُؤُوسِ‏الْاَشْهادِ، یَوْمَ تَبْلُ اَخْبارَ عِبادِکَ، اِنَّکَ رَحیمٌ‏ بِمَنْ دَعاکَ، وَ مُسْتَجیبٌ لِمَنْ ناداکَ. 

و نافرمانی که مرتکب شده‏ایم توبیخ و سرزنش نکنى، و پرده‏اى که بر ما پوشانده‏اى در برابر دیده حاضران از روى کار ما برمدار، در روزى که اخبار بندگانت را آشکار مى‏سازى، زیرا که تو نسبت به هر که تو را بخواند مهربانى، و تقاضاى هر که تو را صدا بزند اجابت کننده‏اى.