مهم ترین آلیاژ های موشک

امروزه موشک ها با موشک های پرتاب کننده بر روی شانه ( دارای 50 سانتی متر و 20 اینچ درازا و 6 سانتی متر و 2.5 اینچ عرض و برد 1000 متر و 3300 پا ) تفاوت بسیاری پیدا کرده اند و به موشک های بالستیک تبدیل شده اند.

موشک هایی با درازای 18 متر و 60 فوت و عرض 1.7 متر و 5.5 فوت و با برد بیش از 5500 کیلومتر.

سه نوع موشک که با سیستم های پیچیده تری دارای کاربرد بیشتری هستند:

1. موشک هایی با لانچر های متحرک برای فعالیت های فضایی

2. موشک های دور برد استراتژیکی

3. موشک های دفاعی برای هدف قرار دادن موشک های در حال آمدن

حال آلیاژ مناسب برای موشک نسبت به نوع موشک و کاربرد عملیاتی آن امری مهم برای ساخت موشک است.

موشک هایی با طول زیاد برای دقت در برخورد به هدف باید در نوع آلیاژ آن دقت زیادی شود تا بتواند بار آئرودینامیکی را تحمل کند مانند 1.465 کیلوگرم بر مجزور ثانه برای موشک های تاکتیکی.

در موشک های V system و یا موشک های دیگر آلیاژ های موشک کمی زیرکانه و احمقانه طراحی شده اند ولی در عوض از حجم کاسته و به سرعت اضافه کرده اند.

این کمپانی پنل هایی را برای این موشک طراحی و تست کرده است.

این پنل های تست شده بر روی element های FEA قابل نصب است.

این پنل ها قادرند بارگزاری ناموفق را پیش بینی کنند و با آلیاژ struc-tures قابل اعتماد شدند.

آلیاژ های مورد استفاده در موشک ها:

1. فلز تیتانیوم:

عمده ترین مصرف تیتانیوم در صنایع به دو صورت فلزی و دی اکسیدتیتانیوم می‌باشد. مصرف فلز آن به دلیل مشکلات تهیه و خالص سازی آن مصرف چندانی ندارد، اما در عوض مصرف اکسید آن بصورت TiO2 در صنعت کاربرد بسیار گسترده ای دارد؛ بطوریکه 90 درصد از صنایع اولیه، مصرف کننده اکسید تیتانیوم می‌باشد. امروزه فلز تیتانیوم بعنوان یک فلز استاتژیک در موتور و ساختمان داخلی هواپیما، تجهیزات حمل و نقل صنایع شیمیایی، واحد های مولد برق، صنایع آلیاژی، ساخت زیر دریایی ها، کارخانه های ساخت مواد شیمیایی، دستگاههای خنک کننده نیروگاه های اتمی و حرارتی و دهها مورد دیگر کاربرد دارد. مصرف عمده دی اکسید تیتانیوم در صنایع رنگ سازی به عنوان رنگدانه می باشد و همچنین این ماده در صنایع سرامیک، پلاستیک، کاغذ و الکترونیک کاربرد دارد. مصرف این ماده در کشورهای پیشرفته تقریبا 10 برابر کشورهای در حال توسعه می‌باشد.

مصارف فلز تیتانیوم

فلز تیتانیوم در محیط های فرسایشی بسیار مقاوم می‌باشد. تیتانیوم خالص و یا آلیاژ های آن با ناخالصی کم در کارخانه های سولفورزدایی مشتقات نفتی، در تجهیزات مربوط به چاه های نفت و در اتصالات مورد نیاز و همچنین در موارد پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد. از طرف ورق های فولادی با پوشش تیتانیوم هم اکنون در جهان تولید شده که بعلت خاصیت ضد فرسایشی کاربرد وسیعی در صنعت نفت و در مراحل سولفورزدایی مشتقات نفتی در پالایشگاه ها پیدا کرده اند. دیگر مصرف عمده این فلزدر صنعت هواپیما سازی است.

 

2. Hastelloys:

آلیاژهای حاوی Mo ویژه مانند Hastelloys، مقاومت بالایی در برابر گرما و خوردگی دارئد.مولیبدن بیشتر بعنوان فلز آلیاژی در فولاد، آهن ریخته گری و ابرآلیاژها به منظور افزایش سختی پذیری، مقاومت، شدت و مقاومت در برابر زنگ زدگی استفاده می شود. بیش از 80 درصد از آندهای اشعه X چرخشی که اخیراً در کلینیک های تشخیص طبی بکار برده می شوند از آلیاژهای مولیبدن تشکیل شده اند.

در منابع دما بالا، مولیبدن با ابر آلیاژهای آهن، نیکل و کبالت، سرامیک و سایر فلزات دیرگداز (تنگستن، تانتالیوم و نیوبیوم) رقابت می کند. ابرآلیاژها را می توان در دماهای تا 1200 درجه سانتی گراد استفاده نمود. ترکیبات مولیبدن بخصوص آلیاژهایی که توسط کاربید سخت شده اند و مولیبدن روغن کاری شده با سیلیکات پتاسیم تا دمای 1800 درجه سانتی گراد مقاومت دمایی و خصوصیات خزشی از خود نشان می دهند. مقاومت این عنصر در برابر اکسیداسیون همواره بایست مورد توجه قرار گیرد.

5. برلیم:

بریلیم یکی از فلزات سبک با بالاترین نقطه ذوب است و قادر به تولید آلیاژ بریلیم- مس می باشد. (بریلیم توانایی جذب مقادیر زیادی حرارت را دارد).

آلیاژهای بریلیم- مس در یک رنج وسیعی مورد استفاده قرار می گیرد: رسانایی الکتریکی و حرارتی آنها، مقاومت و سختی بالا، خواص غیر مغناطیسی و مقاومت در برابر فرسودگی و خوردگی می باشد.

این موارد استفاده شامل نشانه های :

الکترودهای جوش خورنده نقطه ای Spot-welding،فنرها،ابزارهای غیر قابل اشتعال و اتصالات الکتریکی می باشد.سختی فلز،وزن سبک و پایداری سه بعدی در یک رنج دمایی وسیع، آلیاژهای مس- بریلیم در صنایع دفاع و هواپیماسازی استفاده می شود زمانی که مواد ساختاری با وزن سبک با مقادیر گرمایی زیاد برای جت ها، موشک ها، وسایل نقلیه موتوری و ماهواره های مخابراتی موردنیاز می باشد. ورقه های نازک بریلیم برای تشخیص اشعه X استفاده می شود و نورمرئی عبور می کند و تنها اجازه تشخیص اشعه x‌ را می دهد. در زمینه لیتوگرافی (چاپ سنگی) بریلیم برای تولید مجدد واردات منسجم میکروسکوپی می باشد. از آن جایی که بریلیم یک جذب نوترون حرارتی پائینی دارد، صنعت نیروی هسته ای ، این فلز را در رآکتورهای هسته ای مورد استفاده قرار می دهد. مانند یک بازتابنده نوترونی و اصلاح کننده می باشد. بریلیم برای ساخت چرخش نماها، تجهیزات انواع کامپیوتر ، فنرهای ساعت و ابزار دیگر که جایی که وزن سبک، سختی و استحکام سه بعدی مورد نیاز است، بکار می رود. اکسید بریلیم برای بیشتر موارد استفاده که رسانایی گرمایی خوب با استحکام و سختی بالا با نقطه ذوب بالا مورد نیاز است، به کار می رود و به صورت عایق الکتریکی عمل می کنند. مواد مرکب بریلیم در لوله های با نور فلوئورسنت استفاده می شد. اما این مورد استفاده ادامه نیافت. همچنین بریلیم درپنجره های بریلیمی لوله های اشعه X و ابزار فاقد جرقه الکتریکی نیز استفاده می شود.

این فلز قلیایی (آلکالین) خاکی به صورت اولیه زمانی که یک عامل سخت شدگی در آلیاژها استفاده می شود(عمدتاً به صورت آلیاژ مس - بریلیم قابل توجه است.)

 

4. اورانیوم:

اورانیوم تهی شده (عمدتاً U238 خالص با کمتر از 2/0% U235 ) توسط افراد نظامی برای محافظت از تانکها و در بخشهایی از گلوله های تفنگ ، موشک ها ، هلیکوپترها و هواپیماها استفاده می شود.

منبع:تبیان