حکم مسواک و مضمضه کردن آب در دهان

مسواک کردن مستحب مؤکد و مورد سفارش زیاد پیامبر اسلام صلّی الله علیه و آله و سنّت آن حضرت است. نقش مسواک در حفظ سلامت انسان و رفع و جلوگیری از عوارض آزار دهنده و غیر قابل تحمل مانند عفونت لثه و بوی بد دهان، قابل کتمان نیست. فوایدی که برای بشر امروز اجتناب ناپذیر است خصوصا برای کسانی که در بیرون از منزل حضور و ملاقات‌ها و فعالیت اجتماعی و اداری مستمر دارند.

استفتائات مقام معظم رهبری

مسواک زدن در حال روزه اشکال ندارد ولی باید از فرو رفتن آب دهان که آغشته با خمیر دندان و آب است جلوگیری شود؛ بله اگر روزه‌دار در هنگام وضو برای نماز واجب قدری آب در دهان بگرداند و مضمضه کند و آب بی‌اختیار فرو داده شد، روزه‌اش صحیح است و قضا بر او واجب نیست. ولی در غیر وضوی نماز واجب، احتیاط واجب آن است که قضا نماید. 

آیت الله العظمی مکارم شیرازی

بعد از مضمضه باید آب خارجی را از دهان بیرون بریزد و بهتر است سه مرتبه آب دهن را بیندازد.

 آیت الله بهجت

 مسأله مضمضه کردن، یعنی آب در دهان گردانیدن برای روزه دار جایز است حتی اگر برای غیر وضو، مثل خنک شدن باشد، و بهتر است در غیر وضو این کار را انجام ندهد، و مستحب است بعد از مضمضه سه مرتبه آب دهان را بیرون بریزد، ولی اگر برای غیر وضوی واجب و غیر مداوا مضمضه یا استنشاق کرد، و بدون اختیار آب در حلق او فرو رفت، بنا بر احتیاط واجب باید قضای این روزه را بگیرد.