امام
علی (ع) در نامه 67 کتاب شریف نهجالبلاغه به قثم بن عباس فرماندار شهر
مکه در مورد رسیدگی به امور حاجیان در ایام حج میفرماید: حج را براى مردم
بر پاى دار و ایام الله را به یادشان آور و هر بامداد و شامگاه برایشان به
مجلس بنشین و کسى را که در امرى فتوا خواهد، فتوا ده. نادان را علم بیاموز و
با عالم مذاکره کن. میان تو و مردم، پیامرسانى جز زبانت و حاجبى جز رویت
نباشد. هیچ نیازمندى را از دیدار خود باز مدار. زیرا اگر در آغاز از درگاه
تو رانده شود و سپس نیاز او برآورى، کس تو را نستاید.
امام
در ادامه میفرماید: در مال خدا که نزد تو گرد مىآید، نظر کن، آن را به
عیالمندان و گرسنگانى که در نزد تو هستند و به محتاجان و فقیران برسان و هر
چه افزون آید، نزد ما روانهاش دار، تا ما نیز آن را به محتاجانى، که نزد
ما هستند، برسانیم. مردم مکه را فرمان ده که از کسانى که در خانههایشان
سکونت مىکنند، کرایه نستانند. زیرا خداى تعالى مىفرماید: «سواء العاکف
فیه و الباد» عاکف و بادى در آن یکساناند. عاکف کسى است، که در مکه مقیم
است و بادى کسى است، که از مردم مکه نیست و به حج آمده است. خداوند ما و
شما را به آنچه دوست دارد، توفیق دهد.